Actueel / Interview Loek Dullaart door John Hogervorst

Klik hier om terug te keren naar het overzicht.

Is de Apocalypse je eerste boek?

Ja. Maar het is wel meteen de eerste van een hele serie boeken. Want er volgen er meer...

Hoe ben je tot schrijven gekomen?

Eigenlijk bij toeval. Ik schreef wel eens wat op, maar niet zo serieus. Toen ben ik lezingen gaan geven over allerlei onderwerpen: jaarfeesten, lerarenscholing, zielenkalender, dierenriemtekens, temperamenten. Die onderwerpen rijgen zich nu aaneen: van het een komt het ander. De mensen waren enthousiast en vroegen waar ze dat na konden lezen. Toen ik zei dat dat er nog niet was, in die vorm, vroegen ze mij of ik het dan niet op kon schrijven. Na stevig aandringen van hun kant, besloot ik dat te gaan doen.

Dus eigenlijk zijn je boeken de neerslag van lezingen?

Daar ligt wel de oorsprong, ja. Maar ik heb alles wat ik heb verteld wel flink uitgebreid en omgewerkt. Het boek over de Apocalypse is het resultaat van een week, die ik met Eva Mees en mijn vrouw Maro gaf aan een groep Franse therapeuten. Dat was wel een uitdaging, want al die voordrachten moesten in het Frans worden gehouden. Ik schreef alles uit op papier. Toen bleek het een enorme klus te zijn om alles te vertalen, want ‘etherlichaam’ of ‘elementenwezen’ staan niet in een woordenboek. Dat geschrevene en vertaalde las ik zo vrij mogelijk op. Dat ging prima. Dus toen ze me vroegen om het op te schrijven, lag het al voor een groot deel klaar. Nu zijn de Franse correcties nog steeds niet klaar en heb ik nog niets gehoord van de Franse uitgever. Maar toen ik er een Nederlandse versie van maakte en kontakt kreeg met jou (NB. John Hogervorst van uitgeverij Nearchus) ging het allemaal wel heel snel. Ook het boek over de dierenriemtekens dat in november uitkomt is op uitdrukkelijk verzoek van mensen die mijn lezingen daarover volgden, geschreven. Twintig van hen hebben nu al een Apocalypseboek besteld, vijftig van hen al een dierenriemboek!!

Ga je over de Apocalypse nog meer lezingen houden?

Jazeker. In november is er een cursus van vijf zaterdagen voor alle geïnteresseerden in de Vrije School Driebergen, weer met schilderen erbij met Eva Mees en mijn vrouw Maro. En op donderdag 4 november houd ik een ochtendlezing in huize Valckenbosch in een hele reeks die ‘De Opgang’ daar organiseert over de Apocalypse. Verder ben ik natuurlijk altijd bereid om op verzoek ook elders daarover te komen vertellen. Of iets zelf te organiseren als er een vraag blijkt te zijn.

De Apocalypse van Johannes, is dat nog wel iets voor mensen van deze tijd?

Juist wel. In de Apocalypse worden beelden gegeven van een spirituele wereld en van een ontwikkelingsweg daar naar toe en die hebben we in deze tijd meer dan ooit nodig. Het is alleen niet altijd zo gemakkelijk om die beelden ook te lezen en te doorzien. Daarom is het goed om er met elkaar over te praten via lezingen, of er over te schrijven in zo’n boek als dit.

De Apocalypse, zijn dat niet alleen maar nare beelden van hel, dood en verdoemenis?

Nee, dat is juist het bijzondere: voorafgaand aan elke ontwikkelingstrap, die wel met strijd en moeilijkheden gepaard gaat, wordt een krachtgevend, helpend beeld gegeven. Die krachtgevende beelden, daar gaat het juist om, dat zijn de werkelijke openbaringen. Die zou je er vooral uit moeten halen en tot meditatiestof kunnen maken, als overdenking kunnen gebruiken. Want de beelden van oorlog en narigheid die er in staan, zie je ook dagelijks om je heen of in de krant, en op de t.v.

Welke zijn die krachtgevende beelden dan?

Ik zal ze opnoemen: het eerste is dat van de mensenzoon, aan het begin, als voorbereiding op de zeven zendbrieven, het tweede van de vier dieren bij het begin van de zeven zegels, het derde van de samenhang van zegels, bazuinen en toornschalen bij het begin van de bazuinen. Het vierde en middelste beeld is die van de engel met één voet op de aarde en één voet in de zee. Het vijfde beeld van de moeder met kind, omringd door zon, maan en sterren gaat aan de toornschalen vooraf. Michaël en de draak, het zesde beeld, staat aan het begin van de strijd met de drie soorten kwaad en het hemelse Jeruzalem, het zevende en laatste beeld is de eindfase van de menselijke ontwikkelingsweg. Alles is dan transparant geworden en van goud (d.w.z. geest).

Zoek je naar een nieuw soort christendom?

Onbevangen kijken is het begin. Meditatie, overweging, ‘ahnen’ komt meteen daarna. Er mee rondlopen totdat je er door invallen of onverwachte nieuwe verbindende gedachten weer een stapje verder in of achterkomt. Achter de beelden van de Bijbel leren kijken, zoeken naar nieuwe vormen, religie van binnenuit, dat is anders dan de dominee of de pastoor het brengen. Het verbindt zich ook met oude mysteriewetenschap èn met nieuwe geesteswetenschap. Zo wordt alles nieuw, anders, niet meer gebaseerd op tradities of voorgeschreven wetten, op zo-moet-het, zo-hoort-het of zo-doen-we-dat-altijd.

Hoe is dat met de andere onderwerpen van je lezingen?

Ook bij het vieren van jaarfeesten kun je dat beleven: op zoek te gaan naar het wezen, de oorsprong, de diepere betekenis ervan. Vanuit die achtergronden kom je vanzelf op nieuwe vormen van feesten vieren. Daar ben ik nu ook een boek over aan het schrijven, ook op grond van de lezingen, die ik daar op allerlei plaatsen over heb gehouden of dit jaar ga houden. Toen ik daar mee bezig was, vond ik een samenhang tussen twaalf jaarfeesten en de twaalf dierenriemtekens: reuze spannend! Vooral toen ik zag dat bij elk dierenriemteken ook een deugd hoort die je kunt ontwikkelen en dat die op zich ook weer een hele scholingsweg vormen. Zelfs vond ik die reeks van maanddeugden exact terug in Rudolf Steiners boek: ‘Hoe verkrijgt men inzicht in hogere werelden?’ Precies in de goede volgorde! En als je deugden ontwikkelt hoef je geen discussie meer te voeren over normen en waarden. Die zitten daar al in en komen er vanzelf uit voort…

Hoe ziet je toekomst er uit?

Veel lezingen houden en veel schrijven. Ik geef lezingen over de twee Jezuskinderen, waar binnenkort ook een ABC-boekje over uit komt, de jaarfeesten, de twee Johannesen, de zielenkalender. Daar ga ik ook nog over schrijven. En, iets heel anders: ik ben ook bezig te kijken welke invloed westerse vrijmetselaarsloges hebben in de gebeurtenissen van deze tijd, met name die van ‘Skull and Bones’ , waar zowel George Bush als John Kerry lid van zijn en die uit zijn op de vestiging van een wereldregering, wat ze al aardig lijkt te lukken. Huiveringwekkend, maar uiterst noodzakelijk om inzicht te krijgen in de werkelijke samenhangen! Voor de Amerikanen valt er al niet veel meer te kiezen… Al die esoterische onderwerpen, ze kunnen diep gaan en vèr, aangrijpend of inspirerend. Maar het is fijn als je mensen iets aan kunt reiken waar ze warm voor lopen, waar ze enthousiast van worden, waar ze zelf over door kunnen denken, waar ze verder mee komen. En daar word ik zelf ook weer door geïnspireerd. Lezingen houden doe ik samen met de mensen die komen, boeken schrijf ik met alle potentiële lezers. En bij alles spelen gestorven mensen en geestwezens als helpers ook een hele grote rol!

Back to top